Agjërimi i Ramazanit
Agjërimi i Ramazanit
01. Çka e prish agjërimin?
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 9.
Gjërat që e prishin agjërimin ndahen në dy pjesë:
Ato janë gjëra që e prishin agjërimin dhe e vetmja gjë që duhet bërë është kompensimi i atyre ditëve të humbura, dhe këto janë:
- Ngrënia ose pirja me qëllim.
- Vjellja me qëllim.
Profeti salallahu alejhi ue selem ka thënë:
مَن استقاء فليقضِ
“Ai që vjell me qëllim, le t’i kompensojë (ato ditë).” (Hakimi dhe të tjerët)
Gruas së cilës i vijnë menstruacionet apo ka gjakderdhjet e nifasit (lehonisë) edhe nëse kjo ndodhë në momentin e fundit para perëndimit të diellit.
Dalja e spermës me qëllim pavarësisht nëse kjo është shkaktuar kur burri puth apo e përqafon gruan e tij, apo në qoftë se kjo bëhet përmes masturbimit.
Kjo gjë e anulon agjërimin dhe dita e tillë duhet kompensohet.
Gjërat që e prishin agjërimin dhe përveç kompensimit, duhet të bëhet edhe shpagimi:
- Sipas shumicës së dijetarëve, kjo vlen vetëm nëse personi bën marrëdhënie seksuale.
- Shpagimi për këtë mëkat është: Lirimi i një skllavi, ose agjërimi i dy muajve rresht ose t’i jepet ushqim gjashtëdhjetë të varfërve.
- Disa prej dijetarëve renditjen e lartcekur e konsiderojnë si një kusht. (Të njëjtat rregulla zbatohen si për burrin, ashtu edhe për gruan).
02. Detyrimet gjatë Ramazanit
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 5-6
Vëlla i dashur mysliman! Dije se Allahu e ka bërë agjërimin obligim për ne, në mënyrë që përmes tij të mund ta adhurojmë Allahun. Në mënyrë që agjërimi yt të pranohet dhe të jetë i dobishëm, ti duhet të kesh kujdes ndaj gjërave si në vijim:
- 01. Kujdesu për faljen e namazeve. Shumë agjërues neglizhojnë namazin, gjë e cila është shtylla e fesë, ndërsa braktisja e tij është mosbesim.
- 02. Bëhu i sjellshëm. Ruaju nga mosbesimi, nga fyerja e fesë dhe nga trajtimi i keq i njerëzve duke u justifikuar se je duke agjëruar. Agjërimi e pastron shpirtin, prandaj nuk duhet të jesh i pasjellshëm dhe i pakujdesshëm. Mos harro se mosbesimi e nxjerr myslimanin nga feja.
- 03. Mos thuaj gjëra të pahijshme edhe nëse bën shaka, ngase kështu e humb agjërimin tënd. Dëgjo çfarë ka thënë Profeti salallahu alejhi ue selem:
إذا كان يوم صوم أحدكم فلا يرفث ولا يصخب فإن سابه أحد أو قاتله فليقل: إني صائم
“Kur dikush prej jush është duke agjëruar le të mos flasë fjalë të liga e as të mos e ngritë zërin. Nëse dikush i fyen apo dëshiron të përleshet me të, le t’i thotë: Unë jam duke agjëruar.” Buhariu dhe Muslimi
- 04. Përfito nga agjërimi që të braktisësh pirjen e duhanit i cili shkakton kancer dhe ulcerat. Përpiqu të jesh njeri me vullnet të fortë dhe i vendosur, braktise atë në mbrëmje ashtu siç përmbahesh nga ai gjatë ditës. Atëherë do ta ruash shëndetin dhe pasurinë tënde.
- 05. Mos shkapërderdh (mos e nëpërkëmb dhe mos ha tepër) ushqimin gjatë iftarit, në mënyrë që të mos humbasësh dobitë e agjërimit dhe të dëmtosh shëndetin tënd.
- 06. Mos shko në kinema dhe mos shiko televizorin, sepse në të mund të shohësh gjëra që shkatërrojnë sjelljen jo të mirë dhe e kundërshtojnë agjërimin.
- 07. Mos rri zgjuat aq kohë sa që të humbasësh syfyrin dhe namazin e sabahut. Sigurohu që të kryesh vepra të mira që nga fillimi i mëngjesit. I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selam ka thënë:
اللهم بارك لأمتي في بكورها
“O Allah, begatoji umetin tim në fillimin e mëngjesit.” Ahmedi
- 08. Jepi lëmoshë të afërmve dhe nevojtarëve. Vizitoi të afërmit dhe të bëj paqe me armiqtë tuaj.
- 09. Kujtoje shpesh Allahun. Lexo dhe dëgjo sa më shumë Kuran, medito mbi domethëniet e ajeteve dhe vepro sipas porosive të tij. Shko në xhami për të dëgjuar mësimet dhe ligjëratat e dobishme. Dhe dije se itikafi në xhami në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit është Sunnet.
- 10. Lexo libra të ndryshëm, posaçërisht atë ti cilat kanë të bëjnë me çështje të agjërimit, dhe kështu mëso rregulla të agjërimit. Kështu mëson se, nëse ha ose pi nga harresa nuk prishet agjërimi dhe se në qoftë se je bërë xhunub natën kjo nuk të pengon që të fillosh agjërimin (para se të jesh pastruar). Por mos harro se, duhet të pastrohesh, ngase ti duhet të falësh namazet.
- 11. Shfrytëzoje agjërimin e Ramazanit dhe mësoj fëmijët tuaj me agjërim nëse ata kanë mundësi ta bëjnë këtë. Largohu nga prishja e agjërimit pa arsye. ai që e bën këtë, duhet ta kompensojë këtë ditë dhe duhet të pendohet sinqerisht tek Allahu ‘Azze ue Xhel.
- 12. Vëllai im i dashur mysliman! Ke kujdes nga prishja e agjërimin gjatë Ramazanit dhe ruaju që të flasësh për këtë haptazi para njerëzve. Prishja e agjërimit është krim kundër Allahut, është rezultat i islamit tënd të mangët dhe padyshim se është edhe marrëzi në mesin e njerëzve (të devotshëm). Ti duhet ta dish se ai i cili nuk ka agjërim ai gjithashtu nuk ka as bajram, sepse bajrami është një kënaqësi e madhe për përfundimin e agjërimit dhe për pranimin e adhurimit.
03. Disa nga dobitë e agjërimit
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 7.
Allahu Te ala ka thënë:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
“O ju që keni besuar! Ju është bërë obligim agjërimi, ashtu si u ishte bërë obligim edhe atyre para jush, në mënyrë që të bëheni të devotshëm.” 2:183
I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë:
الصيام جنة
“Agjërimi është një mburojë (nga Xhehenemi).” Buhariu dhe Muslimi
Profeti salallahu alejhi ue selem, në një hadith tjetër ka thënë:
مَنْ صَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ
“Kush agjëron ramazanin me bindje të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e Allahut, do t’i falen mëkatet e tij të kaluara.” Buhariu dhe Muslimi
I dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem thotë:
من قام رمضان إيماناً واحتساباً غفر له ما تقدم من ذنبه
“Ai që fal namazin në Ramazan me bindje të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e Allahut, do t’i falen mëkatet e tij të kaluara.” Buhariu dhe Muslimi
Vëllai im, dije se Allahu e ka bërë obligim agjërimin. Agjërimi është një adhurim nga i cili ka shumë përfitime, prej tyre janë:
- Agjërimi : bën që aparati i tretjes dhe stomaku të pushoj nga detyrat e tyre e vazhdueshme, shkrin jashtëqitjen dhe forcon trupin.
- Agjërimi : është i mirë kundër një lloji të madh të sëmundjeve, i ndalon duhanpirësit nga duhani dhe i ndihmon ata për ta braktisur atë.
- Agjërimi : e bën që të largohet krenaria (jo e lavdërueshme) e njeriut, është shkak që ai të kënaqet me pak gjëra, të disiplinohet, të jetë i kujdesshëm, i bindur ndaj Allahut, durimtarë dhe i përkushtuar në adhurim.
Agjëruesi ndjen veten të barabartë me vëllezërit e tjerë agjërues. Agjëron me ta dhe bën iftar me ta.
Kjo e bën që të ndjehet i afërt dhe solidar me ta. Prandaj, kur ai ndjen uri e bën atë më ekuivalent ndaj vëllezërve të tij që gjithmonë janë të uritur e të varfër.
04. Disa përfitime nga ajetet e agjërimit
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 4.
Thotë Allahu Te’ala:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ{183} أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ {184} شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ {185}
“O besimtarë! Ju është urdhëruar agjërimi, ashtu si u ishte urdhëruar atyre para jush, që të mund të ruheni nga të këqijat. Agjërimi zgjat disa ditë, por, nëse ndonjëri prej jush është i sëmurë ose duke udhëtuar, le të agjërojë aq ditë sa i ka prishur në ditët e tjera pas. Ata që kanë vështirësi për të agjëruar, duhet të ushqejnë si shpagim nga një të varfër për çdo ditë agjërimi. E, nëse ndonjëri jep më shumë se kaq, kjo është edhe më mirë për të. Por, agjërimi juaj është më i dobishëm, në qoftë se e dini. Muaji i Ramazanit është ai, në të cilin ka zbritur Kurani, që është udhërrëfyes për njerëzit, plot me shenja të qarta për rrugën e drejtë dhe dallues (i së mirës nga e keqja). Pra, kushdo nga ju që dëshmon këtë muaj, le të agjërojë! Sa i përket atij që është i sëmurë ose gjendet në udhëtim e sipër (le të agjërojë më vonë) aq ditë sa nuk i ka agjëruar. Allahu dëshiron që t’jua lehtësojë dhe jo që t’jua vështirësojë. Ai dëshiron që të plotësoni numrin e ditëve të agjërimit dhe që ta madhëroni Allahun (në fund të agjërimit), për shkak se ju ka drejtuar në rrugë të drejtë e që ta falënderoni Atë.” 2:183-185
Disa nga përfitimet e këtyre ajeteve:
- 01. Allahu Te’ala e bëri agjërimin të detyrueshëm për besimtarët e këtij umeti, ashtu siç e ka bërë të detyrueshme për ata që ishin para tyre, sepse në të ka shumë përfitime si në këtë jetë dhe në tjetrën.
- 02. Ditët e agjërimit janë të caktuar dhe ato nuk i kalojë tridhjetë ditë.
- 03. Është e lejueshme për të sëmurin dhe për udhëtarin që të ndërpresin agjërimin e Ramazanit. Ditët e humbura, ata i kompensojnë më vonë.
- 04. Në fillim të shpalljes, ishte e mundur të zgjidhej në mes të agjërimit të Ramazanit apo pagesës së një shume parash të caktuara. Por më vonë kjo u shfuqizua dhe agjërimi u bë i detyrueshëm.
- 05. Përsosmëria e muajit të Ramazanit dhe përsosmëria e Kuranit, të cilin Allahu e zbriti në këtë muaj. Pasi që zbritja është nga lartë (qielli) për tek poshtë (në tokë), kjo zbritje është një dëshmi së Allahut është ngritur mbi Fronin e tij, siç është sqaruar në ajete kuranore dhe në hadithe autentike nga i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem.
- 06. Është e obligueshme për të agjëruar gjatë muajit të Ramazanit, me përjashtim të personit të sëmurë ose udhëtarit.
05. Gjërat që nuk e prishin agjërimin
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 10-11.
Të hash ose të pishë nga harresa ose nga dhuna. Për këtë nuk duhet as kompensim dhe as shpagim. Për këtë kemi argument thënien e të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem:
من نسي وهو صائم فأكل أو شرب فليتم صومه فإنما أطعمه الله وسقاه
“Kush harron duke qenë agjërueshëm han apo pi, le ta plotësojë agjërimin, ngase Allahu e ka ushqyer dhe i ka dhënë të pijë.” Buhariu dhe Muslimi
Gjithashtu, edhe hadithin tjetër:
إن الله قد تجاوز لي عن أمتي الخطأ والنسيان وما استكرهوا عليه
“Allahu nuk i mban përgjegjës popullin tim për shkak të gabimeve dhe të harresës, dhe për atë që ata janë detyruar me dhunë.” Taberani
- Kushdo që vjellë pa dashje, sipas thënies së tij salallahu alejhi ue selem:
من ذرعه القيء وهو صائم فليس عليه قضاء
“Kush vjell pa qëllim kur është agjërueshëm nuk duhet ta kompensojë atë ditë.”Hakimi
- Kushdo që vjellë pa dashje, sipas thënies së tij salallahu alejhi ue selem:
Përdorimi i Sivakut në çdo kohë. Dhe e njejta gjë vlen edhe për brushën dhe pastën e dhëmbëve.
- Shpëlarja e gojës dhe futja e ujit në hundë pa e tërhequr atë shumë thellë, duke u mbështetur në thënien e të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem për El-Kit bin Sabrah nga fisi Benil-Muntalik:
أسبغ الوضوء وخلل بين الأصابع وبالغ في الاستنشاق إلا أن تكون صائما
“Plotësoje abdesin, futi gishtat në mes të gishtave të duarve dhe të këmbëve dhe fute ujin thellë në hundë përveç kur je agjërueshëm.” (4 sunenet)
- Përdorimi i Kuhlit dhe pikat e veshëve apo të syve edhe nëse e ndien shijen në fyt.
- Të shijuarit e ushqimit, por me kusht që të mos shkojë poshtë në stomak.
- Puthja e gruas në qoftë se personi është i vjetër, gjithashtu edhe nëse se është i ri por me kusht që kjo të mos e shpije në marrëdhënie intime, sepse i Dërguari salallahu alejhi ue selem e kishte zakon ta puthte Aishen kur ai ishte agjërueshëm. (Buhariu dhe Muslimi)
- Marrja e shiringave pavarësisht se çfarë shiringe është, edhe në qoftë se ajo hyn në stomak, ngase nuk shkon përmes kalimit të natyrshëm.
- Gëlltitja e pështymës dhe e gëlbazës, gjithashtu edhe atë që nuk mund ta parandalosh sikurse pluhurin dhe të ngjashme.
- Përdorja e ilaçeve që nuk hyjnë në stomak si vaji me të cilin lyhet trupi dhe spreji i astmës.
- Heqja e dhëmbit ose gjakderdhja në hundë ose në gojë.
- Një copë nga rrënja e pemës El-Arak, E cila përdoret në vend të brushës së dhëmbëve.
- Nëse hynë agimi dhe e ke gotën në dorë. Në këtë rast, nuk ka të keqe që të pish ujë derisa ta mbarosh pirjen duke u bazuar në thënien e profetit salallahu alejhi ue selem:
إذا سمع أحدكم النداء والإناء فى يده فلا يضعه حتى يقضى حاجته منه
“Nëse ndonjëri prej jush dëgjon ezanin dhe ai ka në dorë enën, le të mos e lë atë derisa ta përfundoi atë që ka pasur nevojë ta pijë.” Ebu Davudi
- Të vonuarit nga pastrimi i Xhunubllëkut, menstruacioneve ose nga gjakderdhjet e nifasit nga nata deri pas agimit. Megjithatë, është më mirë të pastrohemi sa më parë me qëllim që të falim namazin menjëherë.
- Parfumosja ditën gjatë Ramazanit, pavarësisht nëse është temjan, vaj apo parfum.
- Pastrimi për tu flladitur, për shkak të etjes, për tu ngrohur apo për ndonjë arsye tjetër.
- Bërja hixhameh, sepse Profeti salallahu alejhi ue selem bëri hixhameh ndërsa ishte agjërueshëm, siç transmeton Buhariu. Ndërsa lidhur me hadithin:
أفطر الحاجم والمحجوم
“E ka prishur agjërimin ai që bën hixhame dhe atij që i bëhet hixhameja.”Ahmedi
Është shfuqizuar nga hadithi i lartpërmendur. gjithashtu ka edhe argumente të tjera.
06. I’tikafi
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 11.
- Definicioni i i’tikafit: “Të qëndruarit në xhami duke kaluar kohën në adhurim ndaj Allahut.”
Lejesa për këtë: Dijetarët janë pajtuar për lejimin e i’tikafit, sepse Profeti salallahu alejhi ue selem e kishte zakon të bënte i’tikafi në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit derisa Allahu ‘Azze ue Xhel ia mori jetën e tij. Ndërsa, pas vdekjes së tij, gratë e tij bënin i’tikaf. (Buhariu dhe Muslimi)
- Llojet e i’tikafit: I’tikafi është veprim i ligjësuar/sunnet ose i detyrueshëm.
I’tikafi Sunnet është atëherë kur myslimani e bën këtë veprim vullnetarisht për t’iu afruar Allahut dhe për të pasuar të Dërguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem, sidomos gjatë dhjetë ditëve të fundit të Ramazanit.
I’tikafi i detyrueshëm është atëherë kur njeriu ia ka bërë obligim vetes së tij duke u zotuar për këtë veprim (tek Allahu).
- Koha e i’tikafit: “Kur Profeti salallahu alejhi ue selem bëri nijetin që të bëj i’tikaf ai së pari falte namazin e sabahut e pastaj hynte në i’tikaf. (Buhariu dhe Muslimi).
- Kushtet për atë që bën I’tikaf: I’tikaf-gjiu duhet të jetë mysliman, i mençur dhe i pastër nga xhunubllaku [1], menstruacionet dhe gjaku i lehonisë.
- Shtyllat i’tikafit: Të qëndrosh në xhami për t’iu afruar Allahut.
- Gjërat e lejuara për personin që bën i’tikaf: Gjërat në vijim janë të lejuara për personin që bën i’tikaf:
- Dalja nga xhamia për t’i përshëndetur familjarët.
- Heqja e qimeve, rruarja e kokës (për meshkujt), prerja e thonjve, pastrimi i trupit, përdorimi i parfumit (nga meshkujt) dhe veshja rrobave më të bukura që posedon.
- Dalja nga xhamia për diçka që duhet ta bësh siç është kryerja e nevojave fiziologjike, për të ngrënë dhe pirë në qoftë se nuk ka dikush që mund t’i sjell ato dikush.
- Ai që bën i’tikaf i lejohet të hajë, të pijë dhe të fle në xhami, por ai duhet të kujdeset për mirëmbajtjen e xhamisë.
Sjelljet gjatë i’tikafit: Aishja radijallahu anha ka thënë: “Për atë që bën i’tikaf, është Sunnet që të mos e vizitoj personin e sëmurë, të mos merr pjesë në varrime, të mos e prek ose ta ledhatoj një gruan e tij dhe të mos del nga xhamia përveçse për diçka që duhet ta bëjë në formë të detyrueshme. Vetëm atij që agjëron i lejohet të bëjë i’tikaf dhe kjo mund të bëhet vetëm në një xhami që ka xhemat.” (Bejhekiu, Ebu Davudi).
- Gjërat që e anulojnë i’tikafin: Të dalësh qëllimisht nga xhamia për diçka që nuk je në nevojë, të humburit e mendjes duke i ikur mendja, duke lozur u çmendur apo duke u dehur ose me ardhjen e menstruacioneve apo gjakut të lehonisë. (Shih “Fikhu-us-Sunneh” 475-483 / 1)
07. Namazi i natës në Ramazan
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 11.
I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem thënë:
من قام رمضان ايمانا واحتسابا غفر له ماتقدم من ذنبه
“Kush falet natën gjatë Ramazanit me bindje të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e Allahut, do t’i falen mëkatet mëkatet e mëhershme.” Buhariu dhe Muslimi
Në një hadith thuhet:
كان يصلي من الليل ثلاث عشرة ، منها الوتر وركعتا الفجر
“Profeti salallahu alejhi ue selem e kishte zakon t’i falte trembëdhjetë rekate gjatë natës, duke përfshirë edhe namazin e vitrit dhe dy rekatet e namazit të sabahut.” Buhariu
Dhe në një hadith thetër thuhet:
ما كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يزيد في رمضان ولا في غيره على إحدى عشرة ركعة
“I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem kurrë nuk ka falur më shumë se njëmbëdhjetë rekate, në Ramazan apo ndonjë herë tjetër.” Buhariu dhe Muslimi
Profeti salallahu alejhi ue selem ka thënë:
مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ
“Kush falet në Natën e Kadrit me bindje dhe përkushtim të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e Allahut, do t’i falen mëkatet e mëhershme.” Buhariu dhe Muslimi
Profeti salallahu alejhi ue selem ka thënë:
تحروا ليلة القدر في الوتر من العشر الأواخر من رمضان
“Kërkojeni Natën e Kadrit në ditët tek të dhjetë ditëve të fundit të Ramazanit.”Buhariu
Në një hadith thuhet:
كان النبي صلى الله عليه وسلم إذا دخل العشر شد مئزره وأحيا ليله وأيقظ أهله
“Kur fillonin dhjetë ditët e fundit të Ramazanit, i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem, e shtrëngonte rripin (nuk flinte me gratë e tij), gjallëronte natën dhe e zgjonte familjen.” Buhariu dhe Muslimi
Aishja radijallahu anha ka thënë:
يا رسول اللَّه ، أرأيت إن وافقت ليلة القدر ما أدعو؟ قال: تقولين: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي
“O i Dërguari i Allahut, nëse mësoj se është Nata e Kadrit, çfarë lutje të bëj?” Ai tha: “Thuaj: “O Allah, vërtetë ti je Falës, e do faljen andaj më fal mua”.”Tirmidhiu
08. Ramazani dhe përsosmëria e agjërimit
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 5
I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë:
إذا دخل شهر رمضان فتحت أبواب السماء ، وغلقت أبواب جهنم ، وسلسلت الشياطين
“Kur të filloj Ramazani, hapen dyert e qiellit, ndërsa dyert e Xhehenemit mbyllen kurse shejtanët prangosen.”
Dhe në një transmetim tjetër thuhet:
إذا جاء رمضان فتحت أبواب الجنة
“Kur vije Ramazani hapen dyert e Xhenetit.”
Dhe në një transmetim tjetër thuhet:
إذا دخل رمضان فتحت أبواب الرحمة
“Kur vije Ramazani hapen dyert e mëshirës.” (Buhariu dhe Muslimi).
Në transmetimin e Tirmidhiut thuhet:
يَا بَاغِيَ الْخَيْرِ أَقْبِلْ وَيَا بَاغِيَ الشَّرِّ أَقْصِرْ وَلِلَّهِ عُتَقَاءُ مِنْ النَّارِ وَذَلكَ كُلُّ لَيْلَة’
“O kërkues i së mirës shpejto në vepra të mira, dhe o kërkues i së keqes largohu nga të këqijat. Ndërsa çdo natë Allahu liron nga zjarri robër të Tij.” (Hasan sipas Imam Albanit)
Ai salallahu alejhi ue selem ka thënë:
كل عمل ابن آدم يضاعف: الحسنة بعشر أمثالها إلى سبعمائة ضعف. قال الله تعالى: إلا الصوم. فإنه لي، وأنا أجزي به؛ يدع شهوته وطعامه من أجلي. للصائم فرحتان: فرحة عند فطره، وفرحة عند لقاء ربه. ولَخَلُوف فم الصائم أطيب عند الله من ريح المسك
“Çdo vepër e mirë që biri i Ademit e kryen, shpërblehet nga dhjetë herë dhe deri në shtatëqind herë e më shumë. Ka thënë Allahu ‘Azze ue Xhel: “Përveç agjërimit ai është për Mua dhe Unë do të shpërblej për të. Ai heq dorë nga dëshirat dhe ushqimi i tij për Mua. Agjëruesi gëzohet në dy raste: gëzimi kur ai e ndërpret agjërimin dhe gëzimin kur ai takohet me Zotin e tij. Dhe aroma e gojës së agjëruesit është më e këndshme tek Allahu sesa aroma e miskut.” (Buhariu, Muslimi)
09. Sjelljet e agjërimit
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 6
Ruajtja e gjuhës: I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selam ka thënë:
مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ وَالْجَهْلَ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ في أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ
“Kush nuk i lë fjalët e kota dhe të punuarit sipas tyre por edhe injorancën, dijeni se Allahu nuk ka nevojë për lënien e ushqimit dhe pijes.” Buhariu
Iftari dhe duaja në iftar: I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selam ka thënë:
إذا أفطر أحدكم فليفطر على تمر فإنه بركة، فمن لم يجد فليفطر على ماء فإنه طهور
“Kur ndonjëri prej jush bën iftar, le të bëj iftar me hurme sepse në to ka bereqet. Por në qoftë se nuk mund të gjej hurme, atëherë le të bëj iftar me ujë, sepse uji është pastrues.” Tirmidhiu
Kur i Dërguari i Allahut sallallahu alejhi ue selem bënte iftar, e kishte zakon të thoshte:
ذَهَبَ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّت الْعُرُوقُ وَ ثَبَتَ الْأَجْرُ إِنْ شاَءَ اللهُ
(Dhehebedh-dhameu ue-btel-letil-‘uruku ue thebetel-exhru in sha-a-llah)
“Është larguar etja, venat janë lagur dhe u realizua shpërblimi nëse do Allahu.”Ebu Davudi
I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue sel ka thënë:
لا يزال الناس بخير ما عجلوا الفطر
“Njerëzit do të jenë në mirësi, përderisa nxitojnë në bërjen iftar.” Buhariu dhe Muslimi
Në një hadith tjetër, i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë:
تسحروا فان في السحور بركة
“Hani para agimit (syfyr) sepse në syfyr ka bereqet.” Buhariu dhe Muslim
Dhe në një hadith tjetër, i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë:
من فطر صائما كان له مثل أجره غير أنه لا ينقص من أجر الصائم شيء
“Ai që i jep ushqim një agjëruesi për iftar, do të ketë të njëjtin shpërblim sikurse ai pa ju pakësuar asgjë nga agjërimi i tij.” Tirmidhiu
10. Zekatul-Fitri
Shejkh Muhamed Xhemil Zejno (Rahimullah)
Burimi: “Saum Shehr Ramadan”, faqe 12.
Zekatul-Fitri është obligim për çdo mysliman: të madh apo të vogël, mashkull dhe femër, i lirë apo skllav. Ibn Umer radijallahu anhuma ka thënë:
فرض رسول الله صلى الله عليه وسلم زكاة الفطر من رمضان صاعاً من تمر، أو صاعاً من شعير على العبد والحر، والذكر والأنثى، والصغير والكبير من المسلمين
“I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e obligoi Zekatul-Fitrin në Ramazan, një Sa’ hurme apo një Sa’ grurë për robin dhe të lirin, për burrin e për gruan, për të riun dhe plakun prej myslimanëve.” (Buhariu dhe Muslimi)
- Urtësia prapa saj: Zekatul-Fitri është pastrim për agjëruesin nga ajo që ai mund të ketë bërë, si fjalët e këqija dhe gjërat e pahijshme, gjithashtu kjo është ndihmë për të varfrit dhe nevojtarët.
- Sasia: Një Sa’ grurë, ose elb, ose rrush i terur, ose hurma, ose oriz, ose djathë ose gjëra të ngjashme që janë konsiderohen të jenë ushqim.
- Koha kur ajo duhet të paguhet: Koha më e mirë për dhënien e Zekatul-Fitrit është para namazit të bajramit, dhe është e lejueshme për ta paguar atë një ose dy ditë përpara bajramit. Nuk lejohet vonimi i tij deri pas faljes së bajramit dhe nëse e jep atë pas faljes së bajramit ajo konsiderohet vetëm një lëmoshë e zakonshme.
- Si duhet shpenzuar atë: Ajo i shpërndahet fukarenjve (të varfrit që nuk kërkojnë), Mesakinëve (të varfrit që kërkojnë tu jepet), ata që janë të punësuar për mbledhjen e saj, për lirimin e të burgosurve, për të përfituar zemrat e atyre që anojnë kah Islami, për të paguar borxhet e atyre që kanë borxhe, për hir të Allahut (për ata që luftojnë në luftën e shenjtë) dhe për udhëtarin (udhëtari i cili nuk ka para për tu kthyer në vendin e tij). (Shih Fikhu-us-Sunneh 4121).